Patrick Süskind schreef de roman Het Parfum en vroeg zich hierin af “hoe ruikt een baby”.
Ongeveer zo volgens hem: “tja…dat is niet makkelijk te zeggen, want ze ruiken niet overal hetzelfde, hoewel ze overal lekker ruiken. Hun voetjes bijvoorbeeld, die ruiken als een gladde, warme steen – nee, meer als aardewerk potten…of als boter, als verse boter, ja precies: ze ruiken als verse boter. En hun lijfje ruikt als…een beschuit die in de melk is gedoopt. En hun hoofd, bovenop, waar hun kruin zit, precies daar ruiken ze het lekkerst. Daar ruiken ze naar karamel dat ruikt zo zoet, zo heerlijk. Als je ze daar eenmaal hebt geroken, hou je van ze, of ze nou van jezelf zijn of van een ander.”
Lichaamsgeuren spelen nu eenmaal een belangrijke rol in menselijke interactie.
De reuk is een zintuig dat direct verbonden is met het instinctieve en emotionele deel van de hersenen. Hoewel de mens van alle “diersoorten” veruit het kleinste reukorgaan (bulbus olfactorius) heeft, speelt dit evolutionair oudere deel van de hersenen een grote rol in het contact tussen de mensen onderling
Het lichaam zelf scheidt feromonen (geurstoffen) af die deels erfelijk bepaald zijn -de familie geur-, deels beïnvloed worden door levensgewoonten, o.a. voedingspatronen. Deze feromonen komen terecht in onze adem, zweet, urine, ontlasting en zaad. Deze stoffen spelen een belangrijke rol in onze partnerkeuze. We zullen een persoon van het andere geslacht nooit seksueel opwindend vinden als de geur ons niet bevalt.
Al meteen na de geboorte begint het geurspel.
Moeder en kind herkennen elkaar aan hun lichaamsgeur. De zogende moeder heeft kliertjes rondom de tepelhof die een specifieke geur afgeven die de baby al binnen drie dagen na de geboorte herkent. Ook de moeder herkent haar baby feilloos als ze hem direct na de geboorte ongeveer 10 minuten dicht tegen zich mag houden. Vooral een ongewassen pasgeboren baby brengt ons vrouwen in extase, het is een geurervaring die je nooit meer vergeet en waar je nog vaak aan terugdenkt.
Geef een antwoord